Pohlnische Capelle
Międzynarodowy projekt wykonawczo-badawczy zasadza się na autentycznych przesłankach historycznych, sięgających wieku XVII i XVIII. Podówczas, w trakcie trwania personalnej unii między Saksonią i Królestwem Polskim powstała najlepsza i najbardziej znamienita kapela dworska tamtych czasów – Dresdner Hofkapelle. Ponieważ uosabiana przez postać króla Augusta II, następnie przez Augusta III unia z Polską wymuszała funkcjonowanie dwóch dworów – w Dreźnie i Warszawie, wybitni muzycy podróżowali wraz z orszakiem królewskim. Zespół, który występował wówczas w Warszawie i współpracował z polskimi muzykami zyskał miano Pohlnische Capelle. Inkorporował również wielu innych zagranicznych wykonawców zgodnie z panującym kosmopolitycznym trendem europejskim.

Działalność kapeli jest dobrze udokumentowana i pozwala na dość dokładne
odtworzenie profilu jego działalności. Współcześnie dysponujemy wieloma
materiałami badawczymi pozwalającymi odtworzyć sposób funkcjonowania zespołu, a
nawet przeanalizować konkretne wydarzenia artystyczne, które odbyły się 300 lat
temu. Dysponując niniejszymi przesłankami postanowiliśmy współcześnie dokonać
reaktywacji zespołu, odzwierciedlając profil jego działalności w sposób
niezwykle dokładny. Sama główna idea kulturowo-społeczna została postawiona
jako najważniejszy punkt wyjścia: zespół tworzą muzycy pochodzący z Niemiec
oraz Polski. Trzonem Kapeli jest Michaelis Consort z Lipska oraz polski kwartet
smyczkowy Musicarius. Obydwa przedsięwzięcia od lat z sukcesami funkcjonują na
muzycznej scenie wyspecjalizowanej w wykonawstwie muzyki dawnej. Ponadto z
zespołem współpracują muzycy z Włoch i Francji – dokładnie tak jak miało to
miejsce przed wiekami. Nova Capella Polska, czy też Neue Pohlnische Capelle –
jak nazwali muzycy zespół współcześnie – ma na swym koncie szereg sukcesów. Z
satysfakcją słuchaczy i sukcesami artystów odbyły się dwa tournée zespołu w
roku 2014 i 2015 po Polsce i Niemczech. Nawiązana została owocna współpraca z
Leipziger Kammerchor, która przyniosła kilka przedsięwzięć w Niemczech. Zespół
odtworzył i przywrócił do życia koncertowego ciekawe i zapomniane niesłusznie
utwory Heinichena, Caldary i Harrera. Msza A-dur Heinichena została wykonana i
nagrana po raz pierwszy w historii muzyki i fonografii. Działalność ta jest
związana z pogłębionym studium badawczym i muzykologicznym – muzycy
współpracują z wieloma znamienitymi osobistościami ze świata nauki – prof.
Barbarą Weirmann (Berlin/Drezno), prof. Alina Żórawska-Witkowska (Warszawa),
prof. Gerhard Poppe (Drezno). Wsparcie to zaowocowało organizacją konferencji
naukowej na Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu, podczas
której udało się połączyć naukowe środowiska wykonawcze i muzykologiczne.
Wystąpienia naukowców z Warszawy, Nowego Jorku, Drezna i Poznania były pierwszym
tak wyczerpującym przedsięwzięciem w historii muzykologii i wykonawstwa
historycznego w Polsce. Niniejsze przedsięwzięcie zyskało również swój wymiar
praktyczno-edukacyjny – zostały zorganizowane warsztaty dla uczniów i studentów
w Pirnie, Magdeburgu i Poznaniu. W ten sposób zapomniana idea Pohlnische
Capelle zostaje również propagowana pośród młodszych pokoleń muzyków.

